جوان بودن و اجاره بهای بالاتر در حالی که دستمزد شما ثابت می ماند چگونه است؟
ارقام مشاهده شده توسط بی بی سی نشان می دهد که افراد زیر 30 سال با بحران فزاینده هزینه اجاره مواجه هستند، به طوری که اعداد نگران کننده بیش از 30 درصد از حقوق خود را صرف اجاره می کنند. کارشناسان می گویند هزینه این سطح از درآمد برای هزینه های اجاره غیرقابل تحمل است. امتیاز پروژه ارتش چیتگر ما با افرادی صحبت کرده‌ایم که این را تجربه کرده‌اند، و همچنین شنیده‌ایم که برای صاحبخانه‌ها چگونه است.
برای جس والمسلی، دانشجوی دانشگاه منچستر، کمبود مسکن یک چالش بزرگ بوده است. این دختر 21 ساله گفت که او و دوستانش در ژانویه و فوریه شروع به جستجوی خانه برای سال سوم تحصیل خود کردند اما “امسال تقریباً جایی باقی نمانده بود”. او گفت: “شما واقعاً باید روی آن باشید و هر روز نگاه کنید.” ما با خانه‌های گران قیمت یا بد کیفیت باقی ماندیم، اما خوشبختانه یک دانش‌آموز ترک تحصیل کرد، بنابراین معامله خوبی به دست آوردیم.»
خانم والمسلی برای یک خانه چهار خوابه به ازای هر نفر 87 پوند در هفته پرداخت می کند، بدون احتساب صورت حساب. او گفت که در حال حاضر عادی است که مردم شروع به جستجوی خانه برای سال تحصیلی بعدی از اکتبر – فقط یک ماه بعد از ترم – کنند. هم خانه های او برای کاهش هزینه ها استفاده از خشک کن را کاهش داده اند و از ایسلند بیشتر خرید می کنند.
بررسی ارزش دارایی
داده‌های مشاهده شده توسط بی‌بی‌سی، ارائه شده توسط شرکت مشاوره بازار املاک Dataloft، نشان می‌دهد که افراد زیر 30 سال بیشتر از سایر گروه‌های سنی کار، درآمد خود را صرف اجاره خانه می‌کنند. بر اساس داده ها، لندن بالاترین اجاره بها را دارد. با این حال، بسیاری از مکان‌هایی که از زمان شیوع بیماری همه‌گیر در آنها مقرون به صرفه‌تر شده، در مکان‌هایی مانند روترهام، بولتون و دادلی هستند.
شانون وین، 31 ساله، و الیور کیمبر، 28 ساله، مجبور شده اند 45 دقیقه به همراه نوزاد 10 ماهه خود یعنی Mhairi به خارج از چلتنهام حرکت کنند تا مسکن اجاره ای مقرون به صرفه پیدا کنند. اگرچه خانم وین کمی بزرگتر از افرادی است که در داده‌های ما مورد بررسی قرار گرفته‌اند، تجربه او نشان می‌دهد که زندگی برای این گروه آسان‌تر نمی‌شود.
پس از درخواست برای 20 خانه مختلف در محدوده قیمت آنها در چلتنهام، خانم وین گفت که باید دورتر را جستجو کند. پس از شش هفته، او خانه ای در بیدفورد-آن-آون در وارویک شایر با قیمت 825 پوند در ماه پیدا کرد – 175 پوند بیشتر از خانه قبلی آنها. او به بی‌بی‌سی گفت: «ما قبلاً ماهیانه 650 پوند پرداخت می‌کردیم، اما دیگر چیزی در آن قیمت وجود نداشت، زیرا اکنون تقاضای زیادی برای دو تخت در چلتنهام وجود دارد. این خانواده دو بار در طول جستجوی خود با اقوامشان نقل مکان کرده اند.
در خواست فروش آپارتمان
او گفت: “این فوق العاده استرس زا بود، نمی دانستیم کجا خواهیم بود و با یک دختر 10 ماهه بدون تقصیر خودمان کار آسانی نبود.” من نمی‌دانم مردم چگونه می‌توانند با آن کنار بیایند، مگر اینکه از حمایت خانواده برخوردار باشید – هیچ جایی به اندازه کافی نزدیک خانه‌های شورا نیست و به نظر می‌رسد همه چیز عقب مانده است.» خرید پروژه ارتش خانواده همچنین مجبور به قرض گرفتن برای پرداخت هزینه نقل مکان در شش سفر از چلتنهام به وارویک شایر شده است.
کالین هیمن، یک مالک خصوصی از نورویچ، می گوید که با مستاجرینی که با اجاره بهاهای مارپیچی روبرو هستند، همدردی می کند. اما آقای هیمن، 61 ساله، می‌گوید که او همچنین از این که چگونه صاحبخانه‌ها “همیشه به عنوان مرد بد ترسیم می‌شوند” ناامید است. اما از دیدگاه صاحبخانه دلایل خوبی برای افزایش اجاره بها وجود دارد که نادیده گرفته می‌شود، از جمله تغییرات در قوانین مالیاتی در رابطه با پرداخت‌های خرید وام مسکن.
صاحبخانه
آقای هیمن که دارای مجموعه کوچکی از املاک در شمال شرقی انگلستان است، می‌گوید تغییراتی نیز در راه است که کسب درآمد از صاحبخانه بودن را دشوارتر می‌کند. اینها شامل مقررات جدید برای کارآمدتر کردن املاک در مصرف انرژی است. او می گوید: «دستیابی به استانداردهای جدید پرهزینه است. برای بسیاری از صاحبخانه‌ها، حفظ املاک آنها به سادگی قابل دوام نیست زیرا هزینه زیادی دارد.»
آقای هیمن می گوید بسیاری از صاحبخانه ها مجبور به خروج از بازار هستند. آنها در حال فروش هستند در حالی که قیمت ملک بالا است، بنابراین عرضه سهام اجاره را کاهش می دهد و قیمت ها را بیشتر می کند. دولت دوست دارد نشان دهد طرفدار مستاجر است، اما هر کاری که آنها انجام می دهند ضد مالک است.»
